Otizmli çocuklar yaşıtları ve onların ebeveynleri tarafından dışlanıyor. Yalnızca bununla da sınırlı kalmıyor yaşananlar. Öğretmenler ve okul yöneticileri de bu konuda ilgisiz kalıyor. Peki otizm nedir? Nasıl anlaşılır?
Otizm; erken çocukluk çağlarında belirtilerin gözlendiği önemli bir nöro-gelişimsel bozukluktur. Belirtiler bazı çocuklarda daha erken görülürken bazılarında ise normal seyreden süreçteki gerilemeler ve aksaklıklarla anlaşılıyor. Otizm şüphesi çocuğun konuşmasının gecikmesi veya etrafa ilgisiz, tepkisiz olması ile ortaya çıkıyor. Aileler, anne - baba gibi basit kelimeleri kullanabilen çocuğun bunları kullanmayı unutması ya da hiç konuşmaması şikayetiyle doktora başvuruyorlar.
Otizmde görülen belirtiler arasında duyusal problemler belirgin. Bu duyusal problemler otizmli bireyin çevresiyle uyumunu etkiliyor.
Otizm Spektrum Bozukluğunun belirtileri şunlar olarak gösteriliyor:
• İnsanlara ya da akranlarına ilgi göstermeme ya da azilgi gösterme,
• Kendi halinde olma, seslenince bakmama, Parmak ucunda yürüme,
• Yaşına uygun konuşmanın başlamasında gecikme ya da başlayan konuşmada durma, gerileme, konuşsa bile konuşmayı sosyal etkileşimde kullanmaması, söyleneni tekrarlaması, zamirleri ters kullanması (ben yerine o).
• Basmakalıp ve tekrarlayıcı hareketler (kendi etrafında
dönme, sallanma, kanat çırpma),
• Rutinlerine aşırı bağlılık, değişikliklere tepki gösterme,
• Bazı ses, koku ve tatlara aşırı hassasiyet gösterme.
Otizmin nedeni henüz bilinmiyor. Çok sayıda genin sorumlu olduğu düşünülen hastalığın tedavisinde genlerdeki bozukluğa etki eden ilaçlar geliştirilmeye çalışılıyor.
Tıbbi olarak yapılabilecek açıklamalar bunlar. Otizmin psikolojik boyutu ise daha farklı. Otizmli çocuklar rutine ve değişime karşı çok duyarlı. Yani son günlerde okuduğumuz haberlerdeki okul - öğretmen değiştirme, dışlanma gibi durumlar onları oldukça olumsuz etkiliyor.
