Ara kararda, tahsis için Kültür ve Turizm Bakanlığı’ndan görüş alınmadığına yer verildi ve “Söz konusu taşınmazın eğitim merkezi olarak kullanılmak üzere Diyanet İşleri Başkanlığı'na tahsis edilmesine ilişkin tesis edilen dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır” denildi…
2020’nin Eylül ayında Heybeliada Sanatoryumu binasının da içinde bulunduğu arazinin Diyanet İşleri Başkanlığı’na tahsis edildiği açığa çıkmıştı.
İstanbul Tabip Odası (İTO), TMMOB Şehir Plancıları Odası İstanbul Şubesi, TMMOB Mimarlar Odası İstanbul Büyükkent Şubesi, İstanbul Barosu ve Türk Toraks Derneği, kamu yararına ve hukuka aykırı olduğunu belirterek tahsis işleminin iptali için ortak dava açmıştı.
BirGün’den İsmail Arı’nın haberine göre; İstanbul 14’üncü İdare Mahkemesi, 14 Haziran tarihinde tahsisin iptaline karar verdi.
Mahkemenin oy birliği ile aldığı kararda şu ifadeler yer aldı:
“…Mahkememizin 22.04.2021 ve 08.07.2021 tarihli ara kararlarıyla davalı idareden ‘uyuşmazlığa konu taşınmazın Sağlık Bakanlığı'na olan tahsisinin kaldırılarak, eğitim merkezi olarak kullanılmak üzere Diyanet İşleri Başkanlığı'na tahsis edilmesine ilişkin işlem tesis edilmeden önce Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndan görüş alınıp alınmadığı, görüş alınmış ise Kültür ve Turizm Bakanlığı'nca uygun görüş verilip verilmediği sorularak, buna ilişkin tüm bilgi ve belgelerin onaylı ve okunaklı bir örneğinin gönderilmesinin’ istenildiği, davalı idarece ara kararı gereği olarak dava dosyasına ibraz edilen 05.08.2021 tarih ve E-1434289 sayılı Anadolu Yakası Milli Emlak Dairesi Başkanlığı yazısında ‘söz konusu tahsis işleminde önce Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndan görüş alınıp alınmadığına dair bilgi veya belgenin idare dosyasında bulunamadığının’ belirtildiği, dolayısıyla dava konusu tahsis işleminden önce ilgili Bakanlık'tan izin veya görüş alınmadığı anlaşıldığından, ilgili Bakanlık'tan izin alınmaksızın söz konusu taşınmazın eğitim merkezi olarak kullanılmak üzere Diyanet İşleri Başkanlığı'na tahsis edilmesine ilişkin tesis edilen dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.”
