26 yaşında genç bir araştırmacı olarak 2019 yılının benim için epey hızlı ve sarsıcı geçtiğini söyleyebilirim.
Bu sarsıcılığı ise kesinlikle olumsuz bir yerden kurmadığımı belirtmem gerekir. Sarsıcılığın yıkarken yapıcı olduğunu düşünenlerdenim. Buradan hareketle 2019’da nelerle uğraştığımı anlatmak ve kim olduğumdan bahsetmek istiyorum.
Aslında başta bahsettiğim gibi ben 26 yaşında genç bir araştırmacıyım. Bu kimliğin pek çok boyutu var. Zanka Tayfa’nın bir parçası olarak ben bunun her bir rengini yansıtma niyetindeyim. Kızgınlığım ise akademiye ve üniversitelere. O yüzden çok uzun bir süre muhtemelen buraya dair bir tartışma yürüteceğim.
Akademideki genç kadın deneyimleri üzerine yaptığım etnografi çalışmasının beni götürdüğü yerler asla düşündüğüm/düşlediğim yerler değildi. Tacize uğramış, akademik hiyerarşide kavga vermiş genç kadınlarla konuşmak hem beni hem onları güçlendirdi. Evet genç kadınlarla çalıştım çünkü marjinalleşmiş gündelik yaşam deneyimleri ve emeğin toplumsal cinsiyete dayalı iş bölümü üzerinden okumanın çok önemli olduğunu düşünüyorum. Bunu önümüzdeki günlerde tartışacağız.
Kültürel Çalışmalar alanında doktora yapıyorum. Yani her şey hakkında hiçbir şey bilmiyorum ve hiçbir şey hakkında her şeyi biliyorum. Bu ne demek? Bu Türkiye eğitim sistemi içerisinde kaybolmak demek. Çünkü Türkiye eğitim sisteminin tek bir şeye tutunmaya önem verdiğini düşünüyorum. Tek bir alan, tek bir disiplin, tek bir meslek. Oysa Kültürel Çalışmalar her şeye karşı durmak gibi. Uçakla gidilen yerlere otobüsle gitmeye çalışırken trene binmek gibi.
2020’ye girerken kendinize sarılın. Kaleminizi kendiniz tutun. Başkasının kalemini tutmayın. Ben bu sene kendi kalemimi daha görünür kılacağım. Çünkü daha yeni başlıyoruz. Her hafta Zanka Medya’da görüşmek üzere!
