İnsan, yaptığı her eylemi kendisi için iyi olduğunu düşündüğü için yapar. O halde kötü insan yoktur, kötüyü iyi sanısı ile ele alan insan vardır. #Sokrates
Sokrates'in cümlesi iyi sanısı kavramını düşündürdü. Üzerine kendisi için iyi meselesini de eklemek gerekiyor. Kendisi için iyi olanı yapmak mı yoksa insanlık topluluk için iyiyi yapmak mı? Kötü insanın oluşumunda kendisi için iyinin peşinde koşmak geliyorsa demek ki #bence lerden #banagöre lerden kurtulmanın #bizimiçin lere odaklanmanın gereği var. İnsan beyni ne kadar karmaşıksa insan belki de ondan da karmaşık bir canlı.
İyilik kötülü meselesine nerden mi geldim. İnsanın kendisini anlama çabasından ulaştım buraya. İnsanın kendisini anlayamaması için oluşan durumlar diğerlerinden fazla. Önkabullerimiz var varsaymak gibi çok tehlikeli bir silahı her dakika elimizde gezdiriyoruz. Zannedildiği kadar muhtelem bir varlık olmayan hatta tembellik konusunda ustalık boyutundaki beynimiz anlamak yerine daha önceki benzerleriyle eşitlemek veya önyargı ve varsayımlara teslim olmayı tercih ederek bizleri hayal kırıklığına uğratıyor.
Başa dönelim Sokrates insanın kötülüğünü kendisi için iyilik sanısıyla ilişkilendirmiş. Elbette bir taraf olma çıkar durumu söz konusu. Peki kişinin kendisi için olanı daha fazla önemsemesin sebepleri yok mu?
Elbette var biz olmayı denemeyen sürekli bana göre veya bencelere boğulmuş çağımızın insanı bizim için meselesinden uzaklaştırıldı. Birlikte başarmak birlikte sevinmek meselesi yerine kendi istatistiğinin peşinden koşan canlılar olduk. İş gidiyor geliyor insanın kurduğu iletişimin çeşitliliği ve kalitesiyle buluşuyor. Kendisi için iyi olanı isteyen kişilerin iletişim çeşitliliğinin az olduğunu ve kapılarını diğer insanlar için kilitli tuttuklarını düşünürüm.
Sokrates cümlenin devamında sanmak meselesini vurguluyor. Çok tehlikeli değil mi niyet okumak sanmak varsaymak. Kendi içinde bir düş dünyası kurmak ve karşımızdakinin dudaklarından dökülmemiş cümleleri beynimiz için hazırlamak ona göndermek ve olumsuz tutum geliştirmesi için onu beslemek. Kendi cümlemle bitireyim. İyi insan kötü insan yoktur çok vasayım ve çok ben vardır
